Eademne, quae restincta siti?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Graece donan, Latine voluptatem vocant. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Suo genere perveniant ad extremum;

Quae sequuntur igitur?

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.

Duo Reges: constructio interrete. Sed quod proximum fuit non vidit. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Pugnant Stoici cum Peripateticis. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Nunc de hominis summo bono quaeritur;

• Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
• Erit enim mecum, si tecum erit.
• An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
• Ita multa dicunt, quae vix intellegam.
• Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.
• Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.

At certe gravius.

Deinde non quaerimus, quid obscuretur aut intereat, quia sit
admodum parvum, sed quid tale sit, ut expleat summam.

Tenent mordicus.

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Qui convenit?

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Iam enim adesse poterit.

Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.

1. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
2. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
3. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
4. Nihilo magis.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?